گزارش فروش دو دختر در قندوز
در یک داستان غم انگیز؛ عنعنات قبیله ای، فشارهای روحی یک خانواده را کاهش می دهد که به دلیل ناامیدى های اقتصادی، دختران خود را می فروشد.
از جانب دیگر، خرید و فروش دختران در جوامع سنتی، مبین این است که دختران و زنان هنوز هم در بعضی اجتماع های افغانستان به حیث مال تجاری تلقی می شوند.
شازیه صدیق؛ در زیر چادری آبی رنگ، به دستان دو دختر و یک پسر کوچکش چسبیده است. این اطفال، همانند مادرشان، برای مدت زیادی تبسم بر لب نداشته اند.
رمزیه ۱۳ ساله و عزیزه ۱۱ ساله، در حالی اشک را از روی خود پاک می کنند که خواهر بزرگ، ضایعه خانواده شان را توضیح می دهد: ای کاش عزیزه و من بچه می بودیم. ما می توانستیم به شهر برویم و بوت-پالش بکنیم. کاش می توانستیم پول پیدا کنیم و جلو فروش خواهرهای کوچک مان را بگیریم.
غلام صدیق، پدر این دخترها به ظن دست داشتن با طالبان مسلح بازداشت شده است. او پیش از بازداشت، به ظن تعبیه نمودن بمب در قریه یتیم ولسوالی چهاردره ولایت قندوز، رمزیه و عزیزه را در بدل ٤٥ هزار افغانی (٧٦٩ دالر آمریکایی)، به فردی در ولایت همجوار بغلان فروخت.
وقتی صدیق به زندان رفت و خریداران دخترها برای گرفتن آنها آمدند، مردم قریه مداخله کردند و اصرار داشتند که خرید دختران قریه از سوی بیگانه ها برای آنها بی عزتی است. برای حل این معضل، جرگه (اجتماعی از بزرگان که براساس رسوم و عنعنات سنتی برای اجتماع شان تصمیم می گیرد) تشکیل گردید و فیصله نمود که صوفی خان محمد، مردی که در همین قریه به سر می برد و طفل ندارد، می تواند به جای خواهران بزرگسال (رمزیه و عزیزه)، دخترک های هشت ماهه دوگانگى صدیق (راضیه و مرضیه) را در بدل ١٢ هزار افغانی (٢١٣ دالر) بخرد.
صدیق که حالا در زندان قندوز به سر می برد، گفت: برای تامین معیشت خانواده اش، چاره ای جز فروش دختران اش نداشته است.
وى افزود: هیچ پدری نمی خواهد که دور از اطفال اش باشد اما من چیز دیگری نمی توانستم.
اگرچه آمار مشخصی وجود ندارد اما گفته می شود که خانواده های شمارى از طالبان که در زندان به سر می برند، همچو مصایب حزن آور را تجربه کرده اند.
صوفى خان محمد (مرد خریدار) می گوید: از معامله ای که انجام داده، بسیار خوشحال است: وقتی این دخترها(راضیه و مرضیه) بزرگ شوند من چندین برابر پولی که در بدل آنها پرداخته ام، عاید خواهم کرد تا آن زمان اینها دختران من هستند.
براساس اظهارات نادره گیاه رییس امور زنان ولایت قندوز، زنان در تمام افغانستان (تحت نام گرفتن طویانه) به شکل امتعه، خرید و فروش می شوند.
وى افزود: تا زمانی که ما برای ریشه کن نمودن این رسوم غیرقابل پذیرش مبارزه نکنیم، مشکلات فروش زنان و دختران از میان برداشته نخواهد شد. شماری از گروه های جامعه مدنی، کمپاین استرداد مجدد دخترهای فروخته شده به مادران شان را، به راه انداخته اند.
نجیم رحیم مدیر مسوول مجله رسانه ای و یک عضو این کمپاین، گفت که طی این ابتکار، ٢٥ هزار افغانی (٤٤٥ دالر) اعانه جمع آوری شده تا خانواده صدیق اطفال اش را به دست آورده و حفاظت کند.
آقای رحیم افزود: ما تلاش می ورزیم که برای این خانواده، یک حساب بانکی باز کنیم تا مردم به آن به طور منظم اعانه بپردازند. با آن هم، جرگه قریه به این نتیجه رسید که شازیه صدیق مادر این اطفال، توان مالی نگهداشت اطفالش را ندارد و سرانجام این دو دختر (راضه و مرضیه)، نزد صوفی خان محمد مى باشد.
از آنجا که این دختران فقط هشت ماهه هستند، جرگه فیصله نمود که صوفى خان محمد این اطفال را تا به سن بلوغ برسند، باید هر یک روز بعد، برای چند ساعت نزد مادرشان بیاورد.
شازیه گفت با وجود آنکه از نبود اطفالش به شدت رنج می برد اما هیچ راه دیگری برای تامین غذا، لباس و دیگر ضرورت های آنها ندارد. وى حکم جرگه درباره فروش دخترانش به خان محمد را، پذیرفته است.
بر اساس معلومات خانم صدیق، جرگه همچنان فیصله نموده که هروقت صدیق (پدر این دخترها)، از زندان رها شود، می تواند اطفال اش را از خان محمد دوباره خریدارى کند.
وى افزود که صدیق، باید اضافه بر پرداخت مبلغ فروش، مصارفی که خان محمد برای اعاشه این اطفال متقبل می گردد را هم بپردازد. براساس حکم جرگه، مصارف اعاشه این اطفال، در یک سال ٣٥ هزار افغانی (٦٢٣ دالر) تعیین شده است.
محمد ظاهر عظیمی، رییس کار و امور اجتماعی ولایت قندوز، گفت که به شازیه صدیق کمک مالی صورت گرفته؛ تا اطفال اش را دوباره به دست آورد اما مقام ها از تصامیم جرگه آگاهی ندارند و به دلیل تهدیدهای طالبان در منطقه، نمی توانند از این خانواده دیدن کنند.
خان محمد مردی که دو دختر غلام صدیق را خریده، می گوید: جرگه این دخترها را به من فروخت و هیچ کسی در جهان نمی تواند این را تغییر دهد. این دخترها، حالا از من هستند.
